"استاد عبدالمحمد آیتی" درسال 1305 شمسی در شهر بروجرد در استان لرستان دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و دوره متوسطه را در شهر بروجرد به پایان رسانید. پس از تحصیل در حوزه قم به مدت دو سال به تهران رفته و تحصیلات خود را در دانشکده معقول و منقول پی گرفت.

استاد آیتی سرانجام در سال 1328 با رتبه اول رشته معقول را به پایان رساند و به دریافت مدرک لیسانس توفیق یافت. استاد پس از فارغ التحصیل شدن به استخدام وزارت فرهنگ در آمد و به تدریس ادبیات در مقطع دبیرستان پرداخت، تا آنکه در سال 1359 بازنشسته شد.

او هم اکنون عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی بوده و چندین تالیف و ترجمه در کارنامه علمی خود در زمینه‌های زبان و ادبیات عربی و فلسفه دارد.

ترجمه کتاب "تاریخ ادبیات زبان عربی" عبدالمحمد آیتی، در دوره دوم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان کتاب سال برگزیده شد.

استاد عبدالمحمد آیتی رئیس شورای علمی دانشنامۀ تحقیقات ادبی فرهنگستان نیز بوده است. وی علاوه بر تدریس ادبیات در مقطع دبیرستان، چندی در بابل و مدتی نیز در خرم آباد انجام وظیفه کرده است.

مدرس ادبیات داستانی در دانشگاه فارابی، مدرس ادبیات داستانی و عربی در دانشگاه دماوند از دیگر فعالیتهای استاد آیتی است.

کشتی شکسته (ترجمه)، تحریر تاریخ وصّاف، آمرزش ابوالعلا معری (ترجمه)، گزیده و شرح خمسه نظامی، تاریخ ابن‌خلدون (العبر)، شکوه قصیده، قرآن مجید (ترجمه فارسی)، شکوه سعدی در غزل، شرح و ترجمه معلّقات سبع، الغارات در حوادث سال‌های معدود خلافت علی(ع)، گنجور پنج گنج، شرح منظومه مانلی و پانزده قطعه دیگر، بسی رنج بردم، بازنویسی‌شده از فردوسی، شاهنامه بنداری، قصه باربد و بیست قصه دیگر از شاهنامه، معجم‌الأدبا، یاقوت حموی (ترجمه)، گزیده شرح مقامات حمیدی و ترجمه صحیفه سجادیه بخشی از آثار و تالیفات این استاد بزرگ است.